Mijn Nederlands Vooruitgang

Recentelijk zijn er sommige dagen waarin ik weet niet wat wil ik schrijven. Ik heb eigenlijk niks te vertellen maar ik moet toch iets uitschrijven. Ik moet Nederlands oefenen en het schrijven van deze blog is behulpzaam. Sommige dagen kan ik gewoon Nederlands praten zonder het verliezen van mijn woorden. Ik kan bijna alles begrijpen met uitzondering van uitdrukkingen. Het is nog moeilijk als ik mijn vriend en zijn vrienden probeerd te begrijpen want zij praten met rare klanken en slechte uitspraak. Dit vind ik erg vervelend omdat dan krijg ik vragen zoals, ‘heb je niks te zeggen?’ of ‘je bent zo stil.’ Dan kan ik zeker niks begrijpen. In de winkels gaat het prima. Ik durf nu met mensen te praten en vragen. Als ik wil iets kopen, er zijn vrouwen die over wat ik koop praten. Als zij de nieuwe kopjes mooi vinden of ik een goedkoper jurk vind.

Deze mand ging ik naar een vergadering van Gilde in Den Haag. Gilde is een organisatie van vrijwilligers om mensen Nederlands te leren. Het heet samenspraak en het hebt plaats in de Centrale Bibliotheek. Ik was daar vroeg genoeg maar ik wist niet wat te verwachten. Ik betwijfelt of er jongen mensen zouden zijn, of alleen maar gepensioneerd vrijwilligers. Ik neemde een vanille latte, die ik zo lekker vind, en zag alle die mensen bij de tafels. Er waren wel jongere mensen rond mijn leeftijd een lief oudere vrijwilligers. Ik voel echt goed en toegelaten.

Ik had met seven mensen in het Nederlands voor twee uren gepraat. Het was echt leuk! Ik sprak met een Amerikaanse, Afrikaans, Vietnamese, en Nederlanders vrijwilligers. Ik vroeg aan een coach maar er zijn niet genoeg vrijwilligers, dus ik moet lang op een lijst wachten. Ik hoop dat het niet zo lang is, omdat ik het zo leuk vond.