Ik Geloof…

Dit is een moeilijke stuk voor mij om te schrijven maar zo kan ik woorden dat ik meestal gebruik leren.

Ik weet het niet of het duidelijk is dat ik in alles geloof totdat je aan mij kan bewijzen dat het niet waar is. Maar tja, dit is zo en zo ben ik. Toen ik een klein kind was, mijn moeder leerde ons veel over engelen en geesten, over God en nog wat. Door mijn leven heb ik veel rare dingen meegemaakt. De meeste herinneringen zijn echt mooi en belangrijk voor mij. Ik geloof in engelen, niet zoals die van de bijbel, maar een energiek wezen, en ik geloof dat ik engelen heeft heb gezien. Dat op bepaalde momenten engelen heeft hebben mijn leven gered.

Toen ik drie jaar oud was, gingen we naar een speciale plek waar wonderen zouden gebeuren. De zon danste, dat zouden de mensen zeiden . Maar ik herinner veel meer dan een dansende zon. Ik stond dicht bij mijn moeder en iedereen keek naar de zon als het van verschillende kleuren werd. Maar ik zag iets anders vooraan de zon. Een mooie vrouw met opende armen aan mij kijken. Ik dacht toen dat iedereen zag wat ik zag en dat was normaal voor mij. Maar jaren later vroeg ik mijn moeder af. Zij keken zagen alleen maar aan de zon, een en geen vrouw.

Toen ik tien jaar oud was, lag ik op mijn bed. Mijn opa was ziek in de ziekenhuis. Mijn grote zus sliep meestal met een witte "Precious Moments" slaapjurk. Die nacht, ging ik naar de WC. Als ik terug kwam ik zag ik dat mijn zus ook wakker was (dat dacht ik). Ik lag weer op mijn bed maar dan zie ik dat de persoon geen zwarte haar had. En toen ik naar mijn zus' bed keek zag ik dat ze nog in slaap was. Ik keek terug naar de deur, de figuur vlotte. Het was bij de deur en dan verdween het. Ik deed trok mijn deken boven mij op over mijn. Ik was bang, maar later viel ik in slaap. Een paar dagen later, was mijn opa dood. Ik geloof dat het was hem was, en dat hij wilde alleen maar 'doei' wilde zeggen.

Toen ik dertien was sliep ik in de mijn kamer met mijn zusje. Ik was door een nachtmerrie wakker geworden. Daarna begon ik om te bidden want zo om nachtmerries weg te houden heb ik geleerd. En op dat precies moment alles ging stil (we sliepen allemaal met de radio aan). Er was een luid wind neus. En voelde ik warm. Ik zag hoe iets schijnt naast die kant waar ik warmte voelde. Maar ik zag niet zo goed omdat ik bang was. Op de andere kant van de bed zag ik nog meer licht. Het was zo mooi en goud. Die, geloof ik zonder duidelijkheid, waren engelen . Alleen maar een stralende goudde licht die mij warm maakte. De engel zeg iets aan mij die ik voor mezelf wilt houden. Maar het maakte mij beter. Zijn laatste woorden aan mijn geest waren "that is all". Ik hoorde de wind weg gaan en daarna de radio was terug aan. Ik keek helemaal rond mij. Maar nu waren zij weg. Ik voelde me blij en daarna kreeg ik nauwelijks meer nachtmerries.

Deze zijn drie van veel meer gebeurtenis die ik meegemaakt heb. Daarom geloof ik alles tot je aan mij kan bewijzen dat het niet waar is. Daarom zeg ik dat mijn leven zo magisch is en alles liefde is.