NT2-II Voorbereiding

Wat veel heb ik uiteindelijk hier in 2013 geschreven! Drie jaar later, ben ik bezig met het voorbereiding voor de NT2-II exam.

Het is wel moeilijk, en soms ben ik erg moe. Op mijn werk moet ik veel denken en praten. Als ik thuis kom moet ik het boodschappen doen en koken. Soms moet ik ook schoonmaken. (Want in een slordig huis voel ik me niet zo lekker.) Daar intussen moet ik nog een tijdje apart om te studeren zetten. En op de laatste moment van de dag zit ik lekker op de bank met mijn liefde een programma te kijken en over de dag te praten (bijna altijd in het Nederlands.) Maar toch ben ik moe.

Ik weet dat het gaat wel lukken. Ik weet dat ik goed voorbereid ben voor de examens. Maar toch heb ik een gevoel van gebrek. Weet ik voldoende preposities combinaties? Kan ik een nieuw woord nu alleen door het context begrijpen? Zou ik alleen maar in het Spreken examen babbelen? Die laatste geef me angst. Ik ben niet van korte zinnen maken en naar de punt gaan… daarin ben ik zeker geen Nederlander.

Het is wel spannend. En ik geniet van mijn studietijd. Ik was altijd een wiskundig meisje wie van alles wilde leren. Maar nu werd het nog een keer serious. Ik moet die examens halen als ik hier willen blijven. Dus voel ik me een beetje onder druk gezet. Maar dan denk ik over na, als ik klaar ben, heb dan meer tijd om aan astronomie te besteden, eveneens aan boeken en tekenen. Ik kan gewoon terug naar mijn grote liefdes gaan. Toch ik een beetje moe ben, wordt het makkelijker, spreek ik sneller, denk ik en droom ik in het Nederlands. Toch merk ik het verschil en dat is van waarde. Desondanks hoe moe ik ben, ga ik door. Ik kan het, juist net als die droom die me geinspireerde om hier naartoe te durfde komen.

Na 3 jaar van Nederlands Leren

Recentelijk zijn er sommige dagen waarin ik weet niet wat wil ik schrijven.

Er zijn dagen waar ik niet weet over wat wil ik graag gaan schrijven.

Ik heb eigenlijk niks te vertellen maar ik moet toch iets uitschrijven.

Ik heb geen idee over wat wil ik vertellen, maar toch moet ik iest schrijven.

Ik moet Nederlands oefenen en het schrijven van deze blog is behulpzaam.

Ik moet Nederlands oefenen en dit blog hulp met het schrijven van de taal.

Sommige dagen kan ik gewoon Nederlands praten zonder het verliezen van mijn woorden.

Soms kan ik Nederlands praten op een normale manier waar op ik mijn woorden niet verliest.

Ik kan bijna alles begrijpen met uitzondering van uitdrukkingen.

Ik begrijpt bijna alles behalve veel uitdrukkingen.

Het is nog moeilijk als ik mijn vriend en zijn vrienden probeerd te begrijpen want zij praten met rare klanken en slechte uitspraak.
Het is nog moeilijk als mijn vriend is aan het praten met zijn vrienden. Dat komt door de rare klanken, uitdrukkingen en het gebrek van articuleren.

Dit vind ik erg vervelend omdat dan krijg ik vragen zoals, ‘heb je niks te zeggen?’ of ‘je bent zo stil.’

Dit vind ik zo vervelend! Dan krijg ik altijd reacties zoals, “waarom ben je zo stil?” of “heb je niks te zeggen?”

Dan kan ik zeker niks begrijpen.

Toen is het nog lastig om alles te begrijpen.

In de winkels gaat het prima. Ik durf nu met mensen te praten en vragen.

Met winkelen gaat het beter. Nu durf ik in Nederlands praten en dingen vragen.

Als ik wil iets kopen, er zijn vrouwen die over wat ik koop praten. Als zij de nieuwe kopjes mooi vinden of ik een goedkoper jurk vind.

Als ik iets wil kopen, zijn er kassavrouwen wie willen over wat ik koop kletsen. Net als niuewe kopjes die erg schatting zijn of een goedkoop mooie jurk dat ze wilde ook hebben maar helaas heeft niet op tijd gezien.

Deze mand ging ik naar een vergadering van Gilde in Den Haag. 

Deze maand was ik bij een vergadering van Gilde in Den Haag aanwezig.

Gilde is een organisatie van vrijwilligers om mensen Nederlands te leren.

Gilde is een vrijwiligers organisatie om mensen te helpen met het beheersing van de Nederlandse taal.

Het heet samenspraak en het hebt plaats in de Centrale Bibliotheek.

We noem het “samenspraak” dat plaats in de Centrale Bibliotheek van Den Haag vindt.

Ik was daar vroeg genoeg maar ik wist niet wat te verwachten.

Ik ging heel vroeg maar ik wist nog niet hoe het werkt.

Ik betwijfelt of er jongen mensen zouden zijn, of alleen maar gepensioneerd vrijwilligers.

Zouden er jongen of ouderen mensen zijn? Jongen vrijwilligers met wie ik omgaam kunnen of gepensioneerd vrijwilligers?

Ik neemde een vanille latte, die ik zo lekker vind, en zag alle die mensen bij de tafels.

Ik nam een vanille latte. Die was echt lekker hoor! Dan keek ik aan alle dien mensen wie bij de tafels zatten.

Er waren wel jongere mensen rond mijn leeftijd een lief oudere vrijwilligers.

Er waren mensen van alle leeftijden. Jongeren mensen rond mijn leeftijd en ook lief ouderen mensen.

Ik voel echt goed en toegelaten.

Ik voel me goed in de groep.

Ik had met seven mensen in het Nederlands voor twee uren gepraat.

In totaal, heb ik met ongeveer seven mensen in Nederlands geklests.

Het was echt leuk!

Toch was het leuk!

Ik sprak met een Amerikaanse, Afrikaans, Vietnamese, en Nederlanders vrijwilligers.

Ik heb met een Amerikaans, een Afrikaans, een Vietnamees en Nederlander vrijwilligers gepraat.

Ik vroeg aan een coach maar er zijn niet genoeg vrijwilligers, dus ik moet lang op een lijst wachten.

Ik heb aan een coach gevraagd om mee te doen met het project maar er was last van vrijwilligers en dus moet ik op een lijst watchten.

Ik hoop dat het niet zo lang is, omdat ik het zo leuk vond.

Ik hoop dat het niet zo lang duur om een vrijwilliger voor mij te vinden, want ik vond het zo leuk!

De Finale: Thema 1 / Oefening 17 [ Vakantie en Vrije Tijd ]

Ik moesten over vakantie en kamperen spreken. Wat vond ik er van, nadelen en voordelen en over vakantie in mijn eigen land.

Toen ik in Nederland kwam, was ik verbaasd op hoeveel mensen naar vakantie gaan en hoeveel kamperen op zijn vakantie. In mijn land een echte vakantie is niet betaalbare, tenminste als je niet rijk bent. Mensen moesten meer tijd besteden aan werk en familie, en soms een grote familie kan niet op eens samen op vakantie gaan. Dat wordt te duur. Tegenwoordig, gaan nu de kleine families wel op vakantie. De moderne families met betere werk. Maar de vakantie neem zij meestal in het buitenland. Zij gaan naar de Verenigde Staten of naar Zuid America. Nu, mijn generatie gaat wel naar Europa. Maar voor een hele familie, naar de V.S. te gaan is meer betaalbare.

Mijn eerste keer met kamperen ging ik met mijn vriend naar België al een paar jaren geleden. Wij hebben de auto van zijn moeder genomen en met een tentje gekampeerd. Voor mij was dat een hele avontuur!  Ik was benieuwd om voor de eerste keer buiten te slapen, onder de sterren en zonder de geluid van auto's of motorwegen. Ik vond het leuk om de tentje te zetten, om buiten om 2 uur s'nachts lopen en om de Melkweg te kunnen zien. Dat was voor mij een magische moment want ik houd zo veel van de sterren en toen ik klein was, was er niet zo veel licht contaminatie zoals nu. Onder te tentje te slapen was een beetje lastig, maar wel heb ik echt goed geslapen met de frisse lucht en stilte. Een dag was er veel veel regen. Maar we hadden gelukt met onze tentje en alles bleef droog. Nu wil ik graag vaker kamperen. Mijn vriend vond het leuk dat ik zo veel van kamperen genoten hebt.

Het voordelen van kamperen zijn buiten te slapen, met frisse lucht. De stilte, de natuur. Het is een soort van pauze van de drukte in de stad. Dat hebben we allemaal nodig. Het nadelen zijn dat, net als ik, moet je vaak naar de WC, het is echt lastig om uit de tent te gaan, nog de broeken aan doen en lang lopen naar de WC. Ook we moeten zorgen dat we weet vooraan wat willen wij eten, om alles voor te bereiden. Anders kan ik niet zo veel nadelen denken, omdat ik zo veel van kamperen houd.

een wereld vol met verhalen

Ik moet toch iets schrijven. Deze dagen ik werk en lees. Als ik moet s'avonds werken, dan ben ik alleen de rest van de dag. Dus gebruik ik die tijd om mij boeken te lezen en op mijn blog te schrijven. Ik heb veel dingen waar over wil ik graag schrijven maar ik weet niet waar moet ik beginnen. Eigenlijk moest ik over de krant schrijven en moeilijke woorden leren. Maar daar heb ik geen zin voor.

Ik ben gewoon blij dat ik tijd heb om mijn eigen dingen te doen. Om veel boeken te lezen. Meer Nederlands leren. En misschien ook om te tekenen, maar niet nu. Maar daar heb ik veel tijd voor. Met mijn baan gaat het goed, het is altijd druk en leuk. Ik praat veel met verschillende mensen en doe ik verschillende dingen. Gisteren heb ik geleerd door een collega hoe moet ik de nieuwe drank verkopen. Dat was echt leuk om te doen en ik heb 6 van de 5 die ik gezegd dat ik zou verkopen.

Eigenlijk soms ben ik bang voor de bar, maar beetje bij beetje krijg ik meer zelfvertrouwen achter de bar en dan word het leuk. Als ik cocktails moet maken, nu kan ik bijna alles van onze cocktail maken zonder twijfeling. Ook met leven, nu durf ik aan mensen gewoon te praten of zeggen als ik iets niet goed vind. Ik geloof dat door mijn baan de wereld is niet meer vol met vreemdelingen, maar met leuke mensen met veel verhalen.

Krant & Koffie

We hebben net aan een krant aanmeldde. Na een beetje kijken, kozen we NCR Next. De gewone NRC was te moeilijk voor mij. Maar nu kan ik elke dag de krant lezen. Ik vind NCR Next interessant door de lange artikels waarin meer word gezegd dan in gewonen kranten stukjes

Het Ei van Wie? Over concept denken.

In gister’s krant staat een stukje van “het ei van Columbus”. Ik versta de titel niet maar de artikel wel. Het was echt interessant. Het ging over hoe de manier waar in we denk over de oplossingen van probleem in de toekomst zult veranderd van onze gewone denken proces naar een concept denken methode. Waar we uit de doos denken. Voor mij dit is niet echt nieuws. Maar ik ben blij dat het in de krant blijkend. Eigenlijk de belangrijkste dingen waren door mensen wie creatief denken gemaakt. Er is een boek dat “Het Ei van Columbus” genoemd is. Ik wil graag die boek lezen, ook voor mijn Nederlands, maar meer voor het concept die ze over spreken.

Ons brein gaat de komende jaren veranderen. En dat is nodig ook gezien de moeilijke economische ontwikkelingen die onze bedrijven tergen. We hebben een andere manier van denken nodig om ideeën te kunnen bedenken die van toegevoegde waarde zijn. Denk aan 'smart highways' die energie genereren waar lantaarnpalen mee worden verlicht of sportscholen waarbij de vrijgekomen energie van sporters wordt geschonken aan een goed doel. Bijvoorbeeld een school in de buurt die het moeilijk heeft. (bron)

Lidewij Edelkoort zei op het artikel dat onze emotie moeten met onze rationaliteit koppelen. Dat alleen op dit manier zouden we tot echte oplossingen naar wereldproblemen komen. Ik ben daar mee eens.

De Vrijheid met Schrijven

De andere artikel die ik leuk vond ging over een auteur wie een nieuwe boek heeft geschreven die niet fictie is, Etgar Keret. Maar wat hij zeg over fictie was echt interessant voor mij. De reden waarom we schrijven. Hij moest sterk voor zijn ouders zijn, omdat zijn ouders de Holocaust overleven. Hij gebruikt schrijven om zijn emoties te verwerken. Hij mocht alles in fictie doen en voelen, dus schrijf hij zo. Hij zei dat op papier kon hij zijn gevoelen los laten. Het artikel ging meer over waarom nu schrijf hij een non-fictie boek, maar ik vond de fictie stuk leuk om te lezen en inspirerend voor mij. Ik schrijf ook omdat ik zo een stil kind was en ook moest ik sterk zijn omdat mijn moeder had veel meer dingen die niet leuk waren en steeds was zij gelukkig. Ik voelde geen recht om te klagen en dus begon ik te schrijven om mijn gevoelens te behandelen. Het lukt wel eigenlijk. I houd van schrijven. Met schrijven kan je alles doen. Met schrijven heb je echte vrijheid.

Ik lees veel. (of: hoe deze passie was begonnen)

Toen ik klein was, had ik een boek van geschiedenis. Het was de eerste boek dat ik gelezen had. Echt van mij, niet van school. Die van die tijd herinner me niet meer. Maar dat boek wel. Het ging over Mayacultuur. Toen werd ik verliefd op de hemel, de sterren en alles mystiek. Door dat boek. Natuurlijk toen ik opgroeide zag ik dat het een gekke cultuur was. (Met offeren en alles.) Maar het was de enige boek thuis dat ik lezen kunnen. Toen hadden wij geen geld om zomaar boeken te kopen. Alleen om naar school te gaan en eten. Ik ging naar mijn eerste niveau van school, en ik kon al lezen. De andere leerlingen waren net begonnen en de leraar wilde mij op de tweede niveau zetten. Gelukkig zei mijn moeder nee. Want ik kunnen al lezen maar de rest moest ik nog leren.

In mijn tweede school, hadden wij een bibliotheek. Daar ging ik elke s'ochtends met mijn broer om boeken te lezen. We hielden van die “maak jouw eigen avontuur” boeken. Ik las van alles daar. Maar dan gingen wij terug naar mijn eerste school, die was klein en er was geen bibliotheek bij. Mijn moeder kochte een encyclopedie set voor school. Die van die mensen wie van deur tot deur gingen. Het was een investering voor onze opleiding. Het was echt duur maar er was geen computer om onze school werk te doen. Daarna, ging ik alles lezen, alle 3 grote zware boeken. Ik heb veel van daar geleerd. En daardoor ben ik dankbaar.

Mijn eerste boek na die tijd van geschiedenis en technische boeken was Harry Potter. Ik herinner me dat ik las het tijdschrift “TU”. Die was een tijdschrift voor jongen meisjes, soort van “hoe overleef ik zonder...” tijdschrift. Daar zag ik, op een kleine stukje aan de rechte kant van die pagina, het boek. Een klein stukje waarin staat dat het “in” was, en dat iedereen moesten dat boek lezen. Op de computer, begon ik om op te zoeken. Dan meldde ik aan een online boekenclub en bestelde dat boek. Ik las het meteen, en daarna zocht ik altijd om meer boeken te lezen. Na mijn eerste e-reader, las ik zonder stopen. Ik hou veel van lezen, ik kan niet zonder. ♥

Ik ben terug!

Ik moet eigenlijk iets schrijven. Mijn tekeningen zijn klaar en nu moet ik terug naar Nederlands leren komen. Ik weet echt niet waar moet ik beginnen. Toen dacht ik, tja, dan moet weer in mijn blog schrijven. Maar waarover eigenlijk? Ik kan al veel Nederlands gebruiken. Op werk krijg ik veel Nederlanders en ik probeer altijd Nederlands te praten. Soms lukt het niet, maar ik probeer wel. Meestal als ik moe bent of veel engels gepraat heb. Dan is mijn brein nog in engels mode. Ik heb nog last van de uitdrukkingen maar dat komt goed. Ik leer nieuwe worden elke dag in het hotel. (Daar moet ik nog een stuk van schrijven.) Net als borg, of... jus d'orange... die eigenlijk een frans woord is, maar volgens mijn vriend echt veelgebruikte is. Ik heb een soort van ruzie van gemaakt omdat ik heb het nooit, in al meer dan zes jaren, gehoord. Ik vind het raar als iemand naar mij in het hotel voor een jus d’orange vraagt. Waarom niet ‘sinaasappelsap’? Tja, het is korter, maar het is frans! Zulke dingen vind ik hier raar... zelf als in alle boeken die ik gestudeerd heb leer ik ‘sinaasappelsap’.

Volgende jaar wil ik graag de NT2-II examen doen. Want ik weet dat NT2-I makkelijk voor mij zou zijn. Ik vind het mooi als ik mezelf uitdagen. Daarom moet ik mijn vocabulaire uitbreiden. Maar daarvoor moet ik een plan hebben. En daar kom ik vast zitten. Waar moet ik beginnen? Ik weet wel dat de krant zou veel helpen. Maar soms vind ik dat saai... De tijdschrift zijn meestal te makkelijk. Dus, waar dan? Zou ik een lijst maken van moeilijke woorden? Hoe weet ik dat die veelgebruikte zouden zijn? Waar moet ik die woorden gebruiken om zijn niet te vergeten? Ik wil graag romans boeken proberen maar mijn hoofd doet altijd pijn na tien minuten. Maar mischien dat moet ik. Tien minuten per keer. En veel meer hier schrijven. Dat zal ik doen.